Główny Inspektorat Sanitarny ostrzega przed bąblownicą. Właśnie latem dochodzi do największej ilości zachorowań.

Bąblownica – co to za choroba?

Bąblowica jest chorobą, która przenosi się ze zwierząt na ludzi. Powodowana jest przez przez larwy tasiemca, które uwalnianie są z kałem zakażonych psów i lisów. Do organizmu człowieka mogą dostać się poprzez bliski kontakt z tymi zwierzętami, przeniesienie jaj do ust za pomocą brudnych rąk oraz spożycie skażonej jajami żywności lub wody.

Drogi zakażenia to nie przestrzeganie zasad higieny, bliski kontakt z zakażonymi zwierzętami, spożywanie niedogotowanej, niemytej żywności (np. warzyw, owoców leśnych). Także pies, może być rezerwuarem tasiemców bąblowco­wych.

Jakie są objawy bąblowicy?

Larwy ściśle związane są z lokalizacją cysty, najczęściej umiejscawiają się w wątrobie, płucach, nerkach, śledzionie, ośrodkowym układzie nerwowym i kościach.

Mogą tam przebywać nawet kilka lat po zjedzeniu jaj pasożyta. Powiększanie się cyst powoduje ucisk na otaczające tkanki i narządy. Cysty w płucach doprowadzają do zmian przypominających nowotwór, a nieleczone doprowadzają do śmierci.

Bąblowica jest trudna do zdiagnozowania z powodu długiego okresu bezobjawowego. Chirurgiczne usunięcie torbieli bąblowcowej z otaczającą tkanką daje możliwość całkowitego wyleczenia.

Jak zapobiegać zachorowaniu na bąblowicę?

Należy zachowywać zasady higieny podczas i po pracy w polu, ogrodzie, lesie, pamiętać o myciu rąk po kontakcie ze zwierzętami, myć lub poddawać obróbce termicznej owoce leśne.

Należy również chronić posesję przed lisami poprzez ogradzanie domostw i zabezpieczanie śmietników, które jako źródło resztek jedzenia wabią dzikie zwierzęta. Trzeba też prowadzić regularne zabiegi odro­baczania zwierząt domowych preparatami działającymi na tasiemce.

Źródło: Główny Inspektorat Sanitarny