Na terenie Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach powstało lapidarium. Prezentuje ono skały z regionu kieleckiego oraz skały narzutowe, które trafiły do nas 150 tysięcy lat temu wraz z lądolodem skandynawskim.

Lapidarium służyć będzie głównie studentom geografii, turystyki czy ochrony środowiska.

– To miejsce dla osób, które są po prostu ciekawe świata. Kielce to idealna przestrzeń dla zainteresowanych geologią. Mamy pięć rezerwatów w mieście. Nasze lapidarium będzie kolejnym miejscem na mapie geoturystycznej Kielc – mówi profesor Maria Górska-Zabielska, która podjęła się stworzenia tego miejsca. Pomocą służył będzie folder informacyjny, pojawią się tabliczki informacyjne.

Uczelnia informuje, że kolekcja skał ma nie tylko walor edukacyjny, to także doznanie estetyczne. Nadaje Kampusowi Uniwersyteckiemu dodatkowej urody. Z pobliską fontanną i małym amfiteatrem tworzy strefę relaksu.

Lapidarium powstało dzięki darczyńcom, czyli kopalniom i kamieniołomom w Morawicy, Bolechowicach, Tumlinie, kopalni Saspol koło Szydłowca i firmie Kamieniarz z Kielc. Pomogły tez gminy Zagnańsk i Radoszyce.

Skała triasowa. To piaskowiec na którym widoczny jest zapis wydm, gorącego i suchego klimatu na ziemi kieleckiej w triasie, dolnym mezozoiku.

Piaskowiec jurajski. Pochodzi ze środkowego mezozoiku. Na powierzchni tej skały zostało zapisane falowanie. Widoczne zmarszczki świadczą o tym, że ten fragment podłoża, w okresie, kiedy był zbudowany z luźnych ziaren piasku, musiał znajdować się w strefie brzegowej, blisko plaży. Jesteśmy tym samym w strefie brzegowej starego morza jurajskiego na terenie dzisiejszej ziemi kieleckiej.

Zlepieniec. Skała osadowa wieku permskiego. Pochodzi z kopalni Bolechowice, pod Kielcami. Starsza niż dwie wcześniejsze skały. Ma atrakcyjne walory estetyczne. To sprawiło, że użyto jej do budowy pierwszej kolumny Zygmunta na Placu Zamkowym w Warszawie. Kolumna została zniszczona podczas II wojny światowej. Zlepieniec to w tym przypadku skała, które „lepi” ze sobą fragmenty wapieni dewońskich hematytowym lepiszczem.

Granit rapakiwi. Pochodzi ze Skandynawii. Struktury koliste umieszczone w cieście skalnym ceglastego koloru świadczą o tym, że to granit rapakiwi z Wysp Alandzkich. Powstał z przedziale 1,7 do 1,5 miliarda lat temu. Jest dużo starszy od pozostałych skał. Do naszego regionu trafił z lądolodem skandynawskim, 150 tysięcy lat temu. Skała jest porysowana równoległymi liniami, mikrobruzdami i mikrowzniesieniami. Przez 150 tysięcy lat, po wycofaniu się lądolodu, była narażona na działanie piasku i wiatru. Stąd zmiany w jej morfologii.

Źródło: UJK