Rezerwat Ślichowice jest najmniejszym znajdującym się na terenie Kielc. To dawny kamieniołom, położony w zachodniej części miasta na obszarze Góry Ślichowica (303 m n.p.m.) w rejonie Czarnowskich Górek.
Kamieniołom eksploatowany był w okresie międzywojennym dla potrzeb kolejnictwa i drogownictwa. Eksploatację wapieni prowadzono do 1970 r. W rezerwacie ochroną objęto „podręcznikowe” formy plastycznego fałdowania warstw skalnych. Pod wpływem czerpiących energię z wnętrza ziemi sił tektonicznych, pierwotnie poziome warstwy skalne zmieniły swe położenie. Ewenementem jest bardzo rzadko spotykany fałd leżący (obalony) ‒ jedyne takie okazałe i tak dobrze widoczne odsłonięcie tego typu w Polsce. Znajduje się ono w zachodniej ścianie chronionej grzędy skalnej o szerokości 15-25 m., długości 130 m. i wysokości do 30 m.
Pierwszym geologiem który przedstawił wartości naukowe tego miejsca był Jan Czarnocki – geolog i badacz Gór Świętokrzyskich podjął działania mające na celu ochronę tego fragmentu kamieniołomu. W 1949 r. uznano go za pomnik przyrody, w 1952 r. ustanowiono rezerwat im. Jana Czarnockiego.
Malowniczą scenerię skalną możemy obserwować z punktów widokowych ścieżki edukacyjnej (tablice informacyjne), także po zmroku ‒ ściany rezerwatu są podświetlone.
Przez teren rezerwatu przechodzi szlak spacerowy żółty.