W wieku 100 lat zmarł Jacek Jaroński – znany kielecki pianista, organista i pedagog. Pochodził ze słynnej i zasłużonej dla Kielc rodziny Jarońskich, której członkowie od pokoleń kształtowili muzyczne życie miasta.
Życie poświęcone muzyce i nauczaniu
Jacek Jaroński to absolwent pierwszego rocznika, jaki ukończył szkołę muzyczną w Kielcach. Następnie przez 40 lat prowadził w tej placówce klasę fortepianu, kształtując kolejne pokolenia muzyków.
Był również organistą – przez 60 lat grał w kościele ewangielickim w Kielcach, służąc wspólnocie swoim talentem i zaangażowaniem.
Wspomnienie o zmarłym artyście
Tak na łamach Echa Dnia wspomina Jacka Jarońskiego Artur Jaroń – obecny dyrektor szkół muzycznych w Kielcach:
– Pogodny, życzliwy dla ludzi. Zawsze pełen humoru, otwarty na rozmowę, żarty. Świetny muzyk – kameralista i akompaniator. Jeszcze w czerwcu 2025 był w szkole razem z córką – powiedział Artur Jaroń, cytowany przez portal echodnia.eu.
Msza żałobna odbędzie się w poniedziałek 10 listopada o godzinie 11 w kościele garnizonowym w Kielcach, później pogrzeb na Cmentarzu Starym.
Rodzina Jarońskich z Kielc
Źródło: Muzeum Historii Kielc
Rodzina Jarońskich trwale wpisała się w historię Kielc. Najstarsze informacje o Jarońskich sięgają XVI w., a pobyt w Kielcach datuje się od 1834 r., kiedy to Józef Jaroński, brat filozofa i profesora Akademii Krakowskiej ks. Feliksa, pełniący wówczas funkcję Sędziego Trybunału Cywilnego nabył w drodze licytacji drewniany budynek na folwarku usytuowanym między ul. Bodzentyńską i dzisiejszymi ulicami Pomorską, Kościuszki i Źródłową. Syn Józefa – Feliks Jaroński wzniósł w tym miejscu okazały dom.
Feliks urodził się w 1823 r. Podjął studia prawnicze idąc w ślady ojca. Zdecydował się jednak na karierę artystyczną, mając szczególne talenty muzyczne. Gry na fortepianie uczył się u Józefa Elsnera i Karola Kurpińskiego, jak również u słynnych kompozytorów francuskich. W Paryżu odniósł pierwsze sukcesy. Powrócił do Polski jako słynny wirtuoz. Dawał koncerty w Warszawie, zajmował się pedagogiką muzyczną. W 1862 r. powrócił do Kielc, gdzie zamieszkał przy ul. Borzęckiej.Tutaj w Kielcach powstały jego dalsze utwory fortepianowe. Nauczał też muzyki i prowadził chóry.
Feliks Jaroński miał ośmioro dzieci, siedmiu synów i jedną córkę Zofię. Najbardziej znanym potomkiem Feliksa był Wiktor Jaroński, prawnik, sędzia pokoju w Niewachlowie i kielecki adwokat. W latach 1906–1917 był czterokrotnie wybierany posłem do Dumy rosyjskiej z ramienia Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego, a w latach 1914–1917 był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego. W 1918 r. wycofał się z polityki i został sędzią Sądu Okręgowego w Kielcach. Znaną postacią był również Stanisław Jaroński, absolwent Konserwatorium w Lipsku; wiolonczelista i śpiewak, występował m.in. w Londynie. Stworzył wspaniałe kreacje operowe. Jego żona Berta, z pochodzenia Angielka, była pianistką i cenioną w międzywojennych Kielcach nauczycielka gry na fortepianie.
Talentów artystycznych nie brakowało i innym członkom tej rodziny: Florian był utalentowanym malarzem, uczniem spowinowaconego z Jarońskimi wybitnego malarza Rafała Hadziewicza, Mieczysław – wybitnym skrzypkiem, Bożena śpiewaczką. Amatorsko śpiewali Anna i Bogdan. Jarońscy byli spowinowaceni również z Janem Matejka i wybitnym malarzem pejzażystą Janem Nepomucenem Głowackim.
Imię rodziny nadano w 1997 r. zachodniemu odcinkowi ul. Pomorskiej, położonemu w sąsiedztwie nieistniejącego domu Jarońskich.
