Łożyska toroidalne CARB zostały pierwszy raz przedstawione na rynku przez firmę SKF w roku 1995. Jest tyo zupełnie nowy rodzaj łożyska, który zalicza się wałeczkowych poprzecznych. Wyróżnia je unikalna konstrukcja, która pozwoliła połączyć w jednej aplikacji parametry techniczne oraz właściwości łożysk baryłkowych i igiełkowych. Co istotne, mogą one być produkowane z mniejszych rozmiarach, wtedy też mają niewielki przekrój poprzeczny, który jest charakterystyczny dla łożyska igiełkowego.
Co to jest łożysko toroidalne?
Standardowe łożyska toroidalne stanowią połączenie pewnych właściwości technicznych aplikacji baryłkowych i walcowych. Z tych pierwszych przeniesiono do nich możliwość wahliwości a z drugich zdolność do kompensowania osiowego przemieszczenia wewnątrz aplikacji. Poza standardowym rozwiązaniem na rynku dostępne są także modele łożysk toroidalnych o małym przekroju poprzecznym, które jednocześnie cechują się wysoką nośnością, co jest cechą charakterystyczną dla łożysk igiełkowych.
Łożyska toroidalne wykorzystuje się przede wszystkim do pracy, jako łożysko swobodne. Dzięki jego zastosowaniu można znacznie uprościć konstrukcję takich układów, jak te, w których skład wchodzą łożyska ustalające i swobodne. Jest to możliwe do osiągnięcia dzięki temu, że wzdłużenie cieplne wału jest kompensowane od wewnętrznej strony przez łożysko toroidalne i bez żadnego tarcia. Do zalet łożysk toroidalnych zalicza się również to, że pozwalają na skuteczne obniżanie poziomu zarówno drgań, jak i hałasu między innymi w wentylatorach lub papierniczych maszynach.
Jak zbudowane są łożyska toroidalne?
Łożyska toroidalne nie mają skomplikowanej budowy. Składają się one z jednego rzędu długich i lekko wypukłych wałeczków symetrycznych, a także z pierścienia zewnętrznego z bieżnią w kształcie torusa. W skład konstrukcji wchodzi jeszcze pierścień wewnętrzny z bieżnią, która ma podobny kształt, jak pierścień zewnętrzny. Warto także mieć pojęcie o tym, że elementy toczne w łożyskach tego typu są rozwiązaniem samoprowadzącym. Oznacza to, że dostosowują się one do położenia, optymalizując jednocześnie rozkład obciążenia wzdłuż elementu tocznego i to bez względu na to, w jakiej pozycji znajdują się pierścienie. Czy znajdują się one w pozycji niewspółosiowości, czy są osiowo przemieszczone. Dzięki takiej możliwości dostosowywania się do warunków pracy, optymalny rozkład obciążeń może utrzymywać się przez cały czas na niskim poziomie tarcia i wydzielanej temperatury. Niskie temperatury znacznie zwiększają trwałość użytkową aplikowanych środków smarnych oraz samego komponentu.
