Jest mnóstwo spekulacji na temat spania z dzieckiem. Jedni rodzice nie wyobrażają sobie wyprowadzenia bobasa do innego pokoju, aby mógł spać w innym łóżku. Inni natomiast już od narodzin malucha są pewni, że brzdąc ma swoją sypialnię i jak najszybciej musi przyzwyczaić się do samodzielnego snu. Moim zdaniem nie ma nic w tym złego, gdy rodzice chcą zadbać o odpowiedni sen swojego dziecka i bardzo szybko chcą nauczyć go spać oddzielnie. W tym artykule poruszę kwestie od kiedy dzieci mogą spać oddzielnie i rozwieje wątpliwości niektórych rodziców.
Nasza wygoda czy chęć dziecka?
W pierwszej kolejności musimy sobie odpowiedzieć na pytanie czy faktycznie dziecko chce z nami spać? Czy może to przez nasze lenistwo i wygodę wybraliśmy tę opcję? Oczywiście na początku, gdy dziecko przychodzi na świat, uczymy się siebie nawzajem i nic w tym złego, że chcemy ułatwić sobie zadanie. Mama również musi odpocząć po porodzie i nabrać sił, aby macierzyństwo było w późniejszym czasie łatwiejsze. Poza tym opcję spania z dzieckiem wybierają najczęściej mamy które karmią piersią i chcą nieco ułatwić sobie zadanie. Po co wstawać w nocy, gdy dziecko budzi się jedynie na pierś? W tym przypadku (nie ma co się oszukiwać) to nie tylko poczucie wspólnego bezpieczeństwa ale także wygoda mam. Nie chcę jednak wrzucać wszystkich pań do jednego worka. Są przypadki, gdy dziecko nie chce spać oddzielnie, jednak jest to czymś spowodowane. Musiało „zasmakować” wspólnego snu z rodzicami/mamą i teraz trudno go przyzwyczaić do nowej sytuacji. Na rynku dostępne są łóżka dla dzieci w każdym wieku. Pomyślcie drogie mamy, czy nie fajną opcją byłoby zaopatrzenie się, np w łóżko z barierką i przyzwyczajenie malca do samodzielnego snu? To wygoda nie tylko dla Ciebie ale i dla Twojego dziecka.
Dlaczego malec śpi wyłącznie w łóżku rodziców?
Przyczyn może być naprawdę wiele. Jedne dzieci są wymagające i chcą ciągłej bliskości mamy lub taty, inne zaś boją się czegoś, a jeszcze inne (tak jak wspomniałam wyżej) są do tego przyzwyczajone. Psycholodzy twierdzą, że małżonkowie, którzy śpią ze swoim dzieckiem potrafią oddalić się od siebie, a z czasem w ich życiu zacznie się psuć. Pamiętajmy jednak, że nie wszystkich małżeństw ta wersja dotyczy! Mimo wszystko warto mieć tę przesłankę na uwadze i przyzwyczajać dziecko do spania w swoim pokoju.
Od kiedy dziecko powinno spać samo?
Mówi się, że do roku czasu dziecko powinno być pod stałą kontrolą rodziców ze względu na śmierć łóżeczkową. Na rynku natomiast jest dostępnych mnóstwo monitorów oddechu, które ułatwią zadanie młodym rodzicom. Nie ma więc potrzeby zabierania dziecka do swojego łóżka. Natomiast dla osób, które śpią ze swoimi pociechami – najlepszy wiek, aby odzwyczaić je od tej czynności, to czas między 1 a 2 rokiem życia dziecka. W tym czasie maluch powinien nauczyć się spać w swoim pokoju. Dziecko, które jest starsze, coraz trudniej będzie wyprowadzić z naszej sypialni, dlatego konsekwenie powinniśmy trzymać się planu.
Nauka samodzielnego zasypiania
Jedyną radą, która ciśnie się na usta to konsekwencja i zaangażowanie rodziców. Nie ma złotej rady na to, aby dziecko szybko przyzwyczaiło się do samodzielnego spania. Musimy mieć na uwadze, że zanim maluch dostosuje się do nowej sytuacji, minie trochę czasu. Nie należy jednak się zrażać i rezygnować ze swoich celów. Trzeba tłumaczyć dziecku, że ma swój pokój, swoje łóżko i od tej chwili będzie spało samodzielnie. Po kilku/kilkunastu dniach powinno z uśmiechem na ustach zasypiać w swoim „królestwie”.
Przygotowanie pokoju
Fajnym rozwiązaniem jest urządzenie pokoju dziecka w jakimś przyjemnym stylu i kolorach. Maluch będzie czuł się swobodnie i zapewne będzie gościł tam częściej, gdy pojawią się jego ulubione postaci z bajek czy kolorowe dodatki. Wszystko zależy od Twojej inwencji twórczej. Spraw, aby pokój był ulubionym miejscem Twojego dziecka!
Odwiedź sklep z meblami dziecięcymi Babyboo.pl
