Szlak edukacyjny „Jezioro Ostrowieckie” – Drawieński Park Narodowy

Drawieński Park Narodowy, jeden z 23 parków narodowych w Polsce, ma unikalną cechę, ponieważ znajduje się na terenie trzech województw: lubuskiego, zachodniopomorskiego i wielkopolskiego. Jego bogaty ekosystem jest powiązany z dorzeczem rzeki Drawy, jej dopływem Płociczna oraz licznymi jeziorami. Park oferuje turystom pieszym atrakcyjną ścieżkę poznawczą „Jezioro Ostrowieckie”. Jak podaje strona internetowa Drawieńskiego Parku Narodowego, ścieżka ta zdobyła tytuł „Profesjonalnie przygotowana ścieżka dydaktyczna” w konkursie „Ścieżka dydaktyczna roku 2008”. Trasa ta jest rzeczywiście dobrze zaprojektowana i interesująca, a tablice informacyjne umożliwiają poszerzenie wiedzy i zaspokojenie ciekawości. Zapraszam do wirtualnego spaceru!

Drawieński Park Narodowy – ostoja bioróżnorodności i ochrony przyrody

Drawieński Park Narodowy, zlokalizowany na styku województw zachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego, jest kluczowym miejscem dla ochrony bioróżnorodności w Polsce. Założony w 1990 roku, park obejmuje zarówno obszary ochrony ścisłej, jak i liczne rezerwaty przyrody, w tym unikalne Torfowisko Osowiec, które stanowi istotne siedlisko dla wielu gatunków flory i fauny.

Park chroni zarówno ekosystemy leśne, jak i te związane z wodami Drawy oraz jej dopływu Płocicznej. Te rzeki nie tylko kształtują malownicze krajobrazy, ale także są domem dla różnorodnych gatunków ryb i innych organizmów wodnych. W Drawieńskim Parku Narodowym priorytetem jest ochrona gatunków zagrożonych wyginięciem oraz te, które mają znaczący wpływ na utrzymanie bioróżnorodności regionu.

Odkryj „Jezioro Ostrowieckie” – Szlak Edukacyjny

Ścieżka edukacyjna „Jezioro Ostrowieckie” rozpoczyna się na parkingu południowego brzegu jeziora, przechodzi przez osadę Ostrowite, a kończy przy ruinach Starej Węgorni. Cała trasa ma około 7,5 km długości. Istnieje możliwość skrócenia drogi powrotnej do 2 km, korzystając z czarnego szlaku prowadzącego bezpośrednio do parkingu. Trasa, choć miejscami pagórkowata, jest łatwa do przejścia dzięki dobrze przygotowanej nawierzchni. Bezpieczeństwo zapewniają wyraźne oznaczenia trasy, której należy szukać symbolu zielonego drzewa iglastego na białym tle.

• 1,5 km: Drewniany most na przesmyku pomiędzy dwoma częściami jeziora.
• 2,1-3,1 km: Przebieg ścieżki naturalnym wałem pomiędzy jeziorami.
• 3,6 km: Ponor – interesująca ciekawostka przyrodnicza.
• 3,8-4,5 km: Malowniczy odcinek wzdłuż brzegu jeziora Czarne.
• 4,5 km: Pomost nad jeziorem Czarne – idealne miejsce na zdjęcia.
• 5,1-5,6 km: Przejście przez zabytkową aleję klonową w Ostrowite.
• 5,2 km: Budynki w konstrukcji ryglowej z XIX i XX wieku.
• 5,6 km: Ruiny kościoła i przyległy cmentarz.
• 7,5 km: Stara Węgornia – ruiny młyna wodnego.

Przyrodnicze perły ścieżki dydaktycznej w Drawieńskim Parku Narodowym

Jezioro Ostrowieckie, zwane również Ostrowitem lub Ostrowcem, to największe jezioro rynnowe w Drawieńskim Parku Narodowym, osiągające głębokość do 28,5 metra. Na jeziorze znajdują się trzy wyspy – Lech, Okrzeja i Pokrzywka, które są siedliskiem dla chronionych gatunków ptaków, takich jak gągoł czy tracz nurogęś. Spotkać tu można również bielika. Wśród bogatej fauny ryb wyróżnia się troć jeziorowa, gatunek coraz rzadszy w Polsce. Turystom dostępny jest zachodni brzeg jeziora, który oferuje ścieżkę dydaktyczną i żółty szlak turystyczny, a także około 30 pomostów dla wędkarzy.

Jezioro Czarne, głębsze o około 0,5 metra od Jeziora Ostrowieckiego, charakteryzuje się niezwykłą czystością wód, które zachowują przejrzystość do 7 metrów i mają szafirowy odcień. Ciekawostką jest brak życia w głębinach poniżej 17 metrów, co wynika z braku wymiany wód z górnymi warstwami jeziora. Odpływ wód z tego akwenu odbywa się przez specyficzny proces przesączania się do ponoru – małego oczka wodnego.

Ponor, zjawisko krasowe obserwowane w Drawieńskim Parku Narodowym, jest fascynującym zjawiskiem naturalnym, gdzie woda z Jeziora Czarnego znika, wsiąkając w glebę. Jest to niezwykłe, gdyż zazwyczaj takie zjawiska mają miejsce w terenach górskich i wapiennych. Lokalizacja tego ponoru, w obszarze niezwiązanym z wapieniem, pozostaje obiektem badań naukowych, próbujących wyjaśnić to tajemnicze zjawisko.

Bioróżnorodność Drawieńskiego Parku Narodowego

Drawieński Park Narodowy to centrum bioróżnorodności w Polsce, chroniące wiele zagrożonych gatunków roślin i zwierząt. Flora parku jest niezwykle bogata, obejmując gatunki atlantyckie, kserotermiczne oraz subarktyczne, w tym rzadkie mszaki, torfowce i porosty, które są pod ścisłą ochroną ze względu na ryzyko wyginięcia.

Jeśli chodzi o faunę, park jest siedliskiem dla kormoranów, bocianów czarnych, traczy nurogęsi, gągołów, kani czarnej i rudej, bielika oraz orlika. W wodach parku występuje niemal 40 gatunków ryb, w tym rzadka troć jeziorowa. Również gady są dobrze reprezentowane przez 7 gatunków, w tym jaszczurki, padalce, zaskrońce i żmiję zygzakowatą. Szczególnie cenne są skrajnie zagrożone gatunki ryb jak minogi rzeczne, strumieniowe oraz łososie.

W parku prowadzone są intensywne działania na rzecz ochrony jego unikalnej flory i fauny, w tym edukacja ekologiczna podkreślająca znaczenie zachowania tej różnorodności dla przyszłych pokoleń. Wsparcie dla tych działań to inwestycja w przyszłość, która zapewnia ochronę przyrody i umożliwia przyszłym pokoleniom cieszenie się unikatowym pięknem parku.

Ścisła ochrona gatunków w ekosystemie rzeki Drawy

Rzeka Drawa, będąca jednym z najbardziej wartościowych ekosystemów wodnych w Polsce, zapewnia siedlisko dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt, które objęte są ścisłą ochroną w celu zachowania regionalnej bioróżnorodności. Poniżej przedstawiamy dwanaście gatunków korzystających z ochrony:

• Widłak wroniec – roślina wilgotnych siedlisk, często obecna wzdłuż brzegów rzek.
• Widłak jałowcowaty – preferuje suche stanowiska, inny przedstawiciel widłaków.
• Nasiężał pospolity – roślina wskazująca na czystość wód.
• Troć wędrowna – ryba wędrowna, szukająca miejsc tarła w rzekach.
• Troć jeziorowa – preferuje stojące wody, ale także obecna w rzecznych.
• Pstrąg – popularny w wodach śródlądowych, chroniony ze względu na nadmierny połów.
• Lipień – typowy dla czystych, górskich strumieni.
• Głowacz białopłetwy – rzadka ryba preferująca chłodne wody.
• Certa – mała ryba, powszechnie występująca w Drawie.
• Sieja – wskaźnik dobrej jakości wody.
• Bielik – majestatyczny ptak drapieżny, polujący nad wodami.
• Kormoran – częsty gość nadbrzeżnych obszarów rzeki.

Dzięki ścisłej ochronie, te gatunki mają szansę na przetrwanie i rozwój w swoim naturalnym środowisku, co jest kluczowe dla zachowania bogactwa przyrody nad rzeką Drawą dla przyszłych pokoleń.

Atrakcje historyczne i kulturowe na ścieżce dydaktycznej „Jezioro Ostrowieckie”

Pozycja Pomorska, znana także jako Wał Pomorski, rozciąga się na około 300 km z około 900 obiektami fortyfikacyjnymi zbudowanymi przez Niemców w latach 1931-1939. W Drawieńskim Parku Narodowym można znaleźć resztki tych konstrukcji, w tym schrony bojowe i pasywny schron przy parkingu na początku ścieżki. Nieopodal znajduje się most z tego samego okresu, wyposażony w nisze na materiały wybuchowe, służące potencjalnemu zniszczeniu mostu w razie potrzeby.

Osada Ostrowite, założona w 1588 roku, zachwyca tradycyjnymi domami drewnianymi. Konstrukcje tych budynków z ryglami, zastrzałami i podwalinami są charakterystyczne dla muru pruskiego. Chociaż niegdyś we wsi znajdowało się 19 domostw, obecnie przetrwały tylko cztery. W całej Puszczy Drawska spotkać można więcej takich zabytkowych budowli oraz ruiny dawnych cmentarzy, które świadczą o historycznym zasiedleniu tych terenów.

Stara Węgornia to młyn wodny z XIX wieku przy rzece Płocicznej, związany z majątkiem von Sydowa z Głuska. Obiekt był użytkowany do lat 70. XX wieku jako pułapka na węgorze. Ciekawostką jest, że Płociczna przez wieki stanowiła granicę między Brandenburgią a Wielkopolską, a obecnie oddziela województwa lubuskie, zachodniopomorskie i wielkopolskie, co czyni Starą Węgornię miejscem o szczególnym znaczeniu historycznym.

Artykuł powstał dzięki współpracy z: zielonogorski.pl

Czytaj też:

> Odkrywanie cudów Birmy – przewodnik po niezapomnianej przygodzie