Ile wynoszą alimenty dla dziecka? Kto ustala ich wysokość? Sprawdzamy!

Obowiązkiem rodziców jest zapewnienie dziecku środków utrzymania do momentu, gdy osiągnie ono możliwość samodzielnego utrzymania się. Gdy jeden z rodziców traci prawa do opieki nad dzieckiem, zobowiązany jest do płacenia alimentów. Ile wynoszą alimenty dla dziecka? Kto ustala ich wysokość? Na te oraz inne pytania znajdą państwo odpowiedź w poniższym artykule.

Ile wynoszą alimenty dla dziecka?

Przepisy prawa nie określają dokładnie, ile mają wynosić alimenty dla dziecka. W kodeksie rodzinnym nie znajdziemy minimalnej oraz maksymalnej kwoty alimentów, które zapłacimy. Wysokość alimentów uzależniona jest od dwóch czynników: od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.  Oznacza to, że sąd ustali wysokość alimentów w oparciu o to, ile będziemy w stanie zarobić oraz o to, jakie będą potrzeby dziecka. Warto dodać, że według kodeksu rodzinnego na wysokość alimentów nie wpływają:

• Świadczenia z pomocy społecznej,
• Świadczenia wychowawcze,
• Świadczenia rodzinne,
• Rodzicielskie świadczenia uzupełniające,
• Świadczenia i wydatki związane z umieszczeniem dziecka w ośrodku zastępczym.

Podczas ustalania wysokości alimentów nie można uwzględniać potrzeb dziecka, które miałyby wystąpić w przyszłości. Muszą to być obecne, teraźniejsze potrzeby. Analizując potrzeby dziecka, warto przyjrzeć się usprawiedliwionym potrzebom, o których wspomnieliśmy wcześniej.

Co to są usprawiedliwione potrzeby dziecka?

Sąd bierze pod uwagę obiektywne uzasadnienie dla potrzeb dziecka. Problem jest to, że w prawie nie znajdziemy informacji o obiektywnych kryteriach rozróżniających potrzeby usprawiedliwione od nieusprawiedliwionych. Potrzeby dzieci są różne i zależą od tego, czy dziecko się uczy, czy jest chore, potrzebuje dodatkowych lekarstw. Rodzic starający się o alimenty przedstawia listę potrzeb oraz kwotę potrzebną na ich zaspokojenie. Potwierdzeniem tej kwoty będą zeznania rodzica oraz w razie potrzeby świadków. Proces nie polega na przedstawianiu paragonów, potwierdzających podane kwoty, a na tym, by udowodnić, że kwoty te wynoszą tyle w tym konkretnym przypadku. Przykładem może być wysokość czesnego w prywatnej szkole, która będzie różna w innych miastach w Polsce, czy kwota zakupu specjalistycznego obuwia ortopedycznego, które dla dziecka bez wady stopy, nie byłyby potrzebne. Usprawiedliwionymi potrzebami dziecka są między innymi:

• Wydatki szkolne, gdy dziecko jest w wieku szkolnym: (podręczniki, zeszyty, przybory, ubezpieczenie szkolne, obiady, zajęcia dodatkowe),
• Opłaty mieszkaniowe: (woda, ogrzewanie, prąd, śmieci),
• Koszty jedzenia, wyżywienia,
• Środki chemiczne, środki czystości,
• Leczenie, lekarstwa: (koszty leków związane ze schorzeniem dziecka),
• Ubrania, obuwie,
• Rozrywka: (książki, zabawki, wyjścia do kina, do zoo, na basen),
• Wakacje, wyjazdy weekendowe,
• Wydatki jednorazowe: (meble, sprzęt elektroniczny, sprzęt sportowy).

Jak rozumieć zarobkowe możliwości zobowiązanego do płacenia alimentów?

Zarobkowe możliwości zobowiązanego do płacenia alimentów nie oznaczają dochodów osiąganych przez tą osobą w obecnym czasie. Rozumie się je jako dochody, które może osiągnąć taka osoba, gdy wykorzysta w całości swoje możliwości zarobkowe, oraz dołoży wszelkich starań, by zarobić taką kwotę. Oczywiście nie chodzi o to, że zostanie nam narzucona kwota, której nie będziemy w stanie zarobić. Możliwości zarobkowe wynoszą tyle, ile są w stanie zarobić osoby z takich samym wykształceniem jak my, osoby o takim samym doświadczeniu zawodowym, tych samych umiejętnościach.

Osoba pozostająca na bezrobociu, zobowiązana do zapłaty alimentów nie może twierdzić, że nie ma wystarczających środków do tego, by móc podjąć się utrzymania dziecka, jeśli na rynku pracy występuje możliwość zatrudnienia dla osób z takim samym wykształceniem jak ona. Jeśli rodzic, który ma płacić alimenty, nie posiada wykształcenia, w sądzie można wykazać, że na rynku pracy dostępne jest zatrudnienie, dla osób bez wykształcenia. Rodzic starający się o alimenty, może podać sądowi przykładowe oferty pracy dla osób bez wykształcenia, kwalifikacji. Niezależnie od wynagrodzenia, pozwoli to na wykazanie, że osoba ta ma możliwości zarobienia pieniędzy na utrzymanie dziecka.

Rodzic, mający płacić alimenty, może przywołać w sądzie fakt spłacania kredytu, co ogranicza jego budżet. Jednak według orzeczenia Sądu Najwyższego zobowiązanie kredytowe nie jest przeszkodą do płacenia pieniędzy na utrzymanie dziecka, ponadto rodzic płacący alimenty, powinien tak zarządzać pieniędzmi, by było go stać na opłacenie alimentów rodzicowi, sprawującemu opiekę nad dzieckiem.

Dodatkowe informacje, przydatne przy ustalaniu wysokości alimentów

Jeśli rodzic mający płacić alimenty zarabia dużo, to rodzic starający się o alimenty, ma prawo domagać się wyższej kwoty, ponieważ dzieci mają prawo do życia na takim samym poziomie zamożności jak ich rodzice, niezależnie od tego, czy rodzice są razem, czy po rozwodzie.

Przy ustalaniu wysokości alimentów, ważne są też starania osoby mającej je płacić, o utrzymanie i wychowanie dziecka. Rozumie się to jako działania rodzica na rzecz kontaktu z dzieckiem, działania mające na celu wychowanie dziecka, niezwiązane z kwestią materialną. Chodzi więc o to, czy rodzic spędza czas z dzieckiem, zabiera je na weekendy, na wspólne wyjazdy, dla o rozwój dziecka oraz jego relację z nim. Przykładowo, jeśli rodzic unika kontaktu z dzieckiem, nie wykazuje zainteresowania w stosunku do niego, przełoży się to większą kwotę alimentów, ponieważ obowiązek wychowania dziecka znajduje się w takiej sytuacji tylko po stronie jednego rodzica.

Ważną kwestią jest też możliwość odwołania się od decyzji sądu, który zarządza wysokość alimentów, termin płatności oraz sposób ich przekazywania. Z odwołaniem od wyroku sądy należy udać się do sądu okręgowego w okolicy.

Źródło: https://zaradnyfinansowo.pl/alimenty-dla-dziecka/